Podczas wyboru monety, którą chce się dołączyć do swojej kolekcji, każdy pasjonat wie, iż należy ocenić je pod względem estetyki oraz stanu w jakim są zachowane. W wielu państwach zwykło się inaczej oceniać stan w jakim znajdują się monety. W Polsce określa się je liczbami rzymskimi – I, II, III, IV. Jak można się domyślić, liczba I opisuje monety w stanie idealnym, które nie były wypuszczone do obiegu i dzięki temu zachowały swój połysk i są pozbawione jakichkolwiek uszkodzeń.

Z kolei stan II to monety, które zachowały się bardzo dobrze, mimo że były przez krótki okres w obiegu. Każdy napis jest nadal widoczny na monecie, ale posiada niewielkie obtarcia. Z kolei monety dobre, określane rzymską III pozbawione są naturalnego połysku i mają liczne, ale drobne uszkodzenia. Ostatni ze stanów, określany w Polsce IV jest najbardziej zniszczony ze względu na długi okres obiegu. Połysk jest całkowicie zniszczony, a widoczny jest tylko kontur rysunków na monecie. Warto dodać, że nie zawsze stan zachowania monety odpowiada jej cenie i samej wartości, bowiem monety bardzo stare są cenniejsze od nowszych zachowanych w stanie idealnym.

Zdjęcie do artykułu znalezione na stronie Wikipedia.org